.png)
-तीर्थराज अधिकारी,गोरखा, लप्सीबोट; हाल:सरस्वतीनगर, काठमाडौँ-६ अगष्ट २१, २०२०
बग्गीमा जोतिएर
लगामले ऐॅंचिएका घोडाहरू
घडीका संकेतहरू नबुझेर
व्यूह किल्लाका विषालु नशामा ढुन्मुनिॅंदै
शान्त सुन्दर बस्तीमा
याम बेयाम हिन्हिनाइरहेका छन्
दाना केवल दानाकै भोक भोकाउॅंदै
स्वामी-बोर्गि आसहरू बोकेर
यात्रा जताततै
श्वास-प्रश्वास आगाका लप्काहरू उचाल्दै
खुट्टा खुट्टाका टाप टापले
नाकमा फोरा फुटाउॅंदै
माटो खोस्रिरहेका छन्
जीवन सपना निर्लज्ज लुटिरहेका छन्
शिर काटिएका मुर्कट्टाहरूमा
पुच्छर डोलाउॅंदै
बाफिला रगतले तिर्खा मेटिरहेका छन् ।
घोडाहरू आखिर जन्ममै घोडा हुन्
जगर फुलाएर खुट्टा तन्किए पनि
घोडाहरू आखिर दासकै अवतार हुन् ।
घोडामा गोडा अर्पिनेहरू
कहाॅं भेटिएका छन् शिखरहरूमा ?
मुटुमा दम र मनमा गम बोकेर
को भेटिएका छन् संयम शिविरहरूमा ?
रातका सपना
रातसितै भत्किन्छन्
पृथ्वी पाना पल्टिॅंदै
परिक्रमामा पाठ पढाइरहेको छ
कस्सिएका मुठ्ठीहरूलाई
घडी घुम्दैघुम्दै फुस्काइरहेछ।
आवेश र मैमत्ता पाइलाहरूले
भन, विश्राममा
कहाॅं सुस्केरा ओढेनन् ?
साक्षी छैनन् र इतिहाँसका पानाहरू ?
घोडाका विश्वासहरू
घोडाहरू नै हुन्
गोडा जसले यात्रामा संयम साँच्दैनन्
ती जीवनका नाममा
मृत्यु नै घिस्रिरहेका हुन्
खाडल वा पर्खाल
रगतको होली
गोली नरमुण्डहरू
सृष्टिमा ऐजेरु हुन्
सभ्यतामा मदारी हुन्
इतिहास के दर्पण छैनन् र ?
मदका खुॅंडा र खुकुरीहरू
संगीन र दरबारहरू
बन्दुक र पिस्तोलहरूले
कतै युद्ध जितिएको थाहा छैन
ईर्ष्याले जति बगे बगाइए रगतहरू
अहॅं ती कतै
सिर्जनाको जग भएको थाहा छैन
घोडाहरू जतिसुकै हिन्हिनाऊन्
अहॅं तिनले कहिल्यै
शिखर चुमेको थाहा छैन !!
**तीर्थराज अधिकारीका अरु कविता**
सिफारिस
तिमी मेरो जिन्दगी-भिडियो
एनआरएनएमा कुन बाटो होइन मुक्त राजनीतिको मूल बाटो
हेड्स नेपालद्वारा मानसिक स्वास्थ्यको क्षेत्रमा काम गर्ने हेड्सको प्रति...
रूपान्तरण!