-तीर्थराज अधिकारी,गोरखा, लप्सीबोट; हाल:सरस्वतीनगर, काठमाडौँ-६ जुलाई १८, २०२०
जुवाडेहरू
मिलेर जुवा खेल्दा खेल्दै
सानै कुरामा सन्किन्छन्
अलिकति निहुँमै आपसमा रन्किन्छन्
रिसको पारो तातेर
मन बुझाउन नसकी
कोही खालबाटै बाहिरिन्छन्
कोही मन थामेर पूर्ववत्
उही खालमा पासा पल्टाइरहन्छन् ।
जुवाडेहरूको
कुनै अपरिचित पनि छिटै मित्र बन्छ
मित्रतामा धाँजा फाट्न पनि बेर लाग्दैन
मिलेका दौँतरीहरू
छिनभरमै पानी बाराबार गर्न पुग्छन् ।
जुवामा इमान - जमानको कुरा हुँदैन
लाज- सरमको कुरा हुँदैन
जुठो- चोखोको कुरा हुँदैन
न्याय- धर्मका कुरा हुँदैन।
यस खेलमा
तमासेहरूको उस्तै घुइॅंचो लाग्छ
जिताउरी पाउने आशामा
घुँडा धस्छन्
ध्यान दिएर हेर्छन्
बाजी जित्नेका पछाडि
पहरा नै बस्छन् ।
राजनीति- खेल पनि यस्तै रहेछ
घात-प्रतिघात
छल-कपट
असत्य र बेइमानमा
जो अगाडि छ
बाजी उसैले जित्ने रहेछ
नियम- नियम नै मिचिएको छ
विधान- विधान नै थिचिएको छ
कस्तो डरलाग्दो खेल हजुर !
यस नशामा
सोझाको त दुर्दशा नै हुने रहेछ !!
जुवाडे
जसका बालबच्चा भोकै रोइराखून्
विनापर्वाह उन्मत्त
ऊ खालमा छाती पिटिरहेको हुन्छ
त्यस्तै,
जनता आंसुको घुट्को निलिरहून्
कुनै वास्ता छैन
तर जनता ! मन्त्रजस्तै जपेर
स्वार्थ साधनामा देश बाजी थाप्दै
नेता भनाउॅंदाहरू !
राजनीति खेलिरहेका छन्
पानी धमिल्याउॅंदै
राजनीति गरिरहेका छन् !
**तीर्थराज अधिकारीका अरु कविता**
सिफारिस
एनआरएनएमा कुन बाटो होइन मुक्त राजनीतिको मूल बाटो
हेड्स नेपालद्वारा मानसिक स्वास्थ्यको क्षेत्रमा काम गर्ने हेड्सको प्रति...
रूपान्तरण!
हारेको कांग्रेसको रुन्चे ढिपीका कारण गृहमन्त्रीले पेश गर्ने बिधेयक सुच...