-शीतल निश्चल, गोरखा, लप्सीबोट, डिसेम्बर २७, २०२२
हरियो पासपोर्ट
हिजो भर्खरै लिएको हुँ
अब कतै जानुपर्छ भनेर सोचिरहेछु
कल्पनामा डुबेर !
धन, दौलत, माया, प्रेम र अभाव !!
कति मुस्किलका रहेछन्
तगारा बन्दा रहेछन्
मान्छेलाई मान्छे बनाउन !!
हुन त मेरो देश
विश्वमा जलस्रोतमा
दोस्रो धनी देश !
थाहा छ मलाई
यहाँ बर्सेनि बाढी पीडितहरू
आफ्नो झुपडी सारिरहन्छन्
खोजिरहन्छन् प्यासले तड्पिँदै
पानीका थोपाहरू !
गर्व लाग्छ
ऋतु ऋतुहरूको सङ्गमले
भरिपूर्ण मेरो देश
संसारका हरेक कुनामा
भित्ताभरि तस्बिर बनेर झुन्डिरहेछ
शालीनता र सौन्दर्य बोकेर
म
सगरमाथाभन्दा अग्लो
सपनाको उचाइमा पुगेर
मीठो सपना बोकी झुन्डिरहेछु
खाडीको मरुभूमिमा !!
मैले
थलिएकी आमा बचाउनु छ
कृषि औजारहरूले माटो कोट्याइरहने
बाको हत्केलामा
ठेलाहरूले मेटिएका
हस्तरेखाहरू कोर्नु छ !
बिहेपछि
कुनै शृङ्गार नपाएकी
श्रीमतीलाई
शृङ्गारले सजाउनु छ
बनाउनु छ
बालबच्चाहरूको भविष्य
र, सके
आफैँले पनि हेर्नु छ
सुनौलो संसार !
सिफारिस
जगदिश समाल र बबिना भट्टराईको स्वरमा फूल जस्ती माया
अमेरिकाका ईन्जिनियर बिरेन थारु अभिनित गीत
मे डे अर्थात ८ घन्टा काम, ८ घन्टा मनोरञ्जन र ८ घन्टा आराम अनि नेपालको...
ललितपुरको बडिखेलमा आगोलागि, एकजनाको मृत्यु