हिक्मत थापा/६/१२/२०
मैले पिइरहेको
खाँटी इथोपियन कफी
अरेबिकाको
कपमाथि उठ्दै गरेको
चकलेटी कालो बाफ–चित्रले
इन्द्रेनीमा छोपिएर
बाफिलो चुम्बन दिएजसै
तिमी कतै यतै
लुकामारी खेलिरहे झैँ लाग्छ ।
यी आन्ध्रसागरका
एकतमासका मिठा धुनहरू
कानछेउमै चुमेजस्तो
तिम्रा बाक्ला ओठका स्पर्शले
यतै कतै छोएजस्तो
साँझको समुद्री छालले बनाएको
त्यही इन्द्रेनी सपनामा
यही अफ्रिकन कफीको वाष्पमा
उडिरहेको तिम्रै सुन्दर आकृतिले ।
फरक अलिकति
न हरियो,
न रातो,
न पहेंलो,
अझै तिनको गाढा रङझैँ
यो धर्तीमै पहिलोचोटि
छोडिएकी इडेनझैँ ।
वा रिफ्ट भ्यालीमै
फक्रिएकी लुसीझैँ
यतै कतैकी,
अझै नायल छेउछेउ हिँडेकी
अमिना, बुकोला र निकेझैँ,
तिमी आयौ छेउमै,
त्यही अफ्रिकन कफीको मीठो सुगन्धझैँ ।
कालो, स्वतन्त्रताका गीतहरूजस्तै
कालो, स्वछन्द कविताहरूजस्तै,
समय उहिले–अहिले
रोइरहेछ, धर्ती – विभेदले ।
जेलिएको छ
मेट्नैपर्ने रङका धर्साहरूले ।
तिमी उभिइदेऊ
बेरङ भई फेरिएर
काला–सेता बिम्बहरू,
अफ्रिकन कफी अरेबिकाको
मेन्युमा रहेको अमेरिकानोको
तातो बाफले
चकलेटी कालोबाट रङविहीन
मेरी प्रेयसीझैँ !
लेगोस, नाइजेरिया ।
१० जुन २०२०
सिफारिस
एनआरएनएमा कुन बाटो होइन मुक्त राजनीतिको मूल बाटो
हेड्स नेपालद्वारा मानसिक स्वास्थ्यको क्षेत्रमा काम गर्ने हेड्सको प्रति...
रूपान्तरण!
हारेको कांग्रेसको रुन्चे ढिपीका कारण गृहमन्त्रीले पेश गर्ने बिधेयक सुच...