जे जे पार्नु पार्यो यहाँ पिरतीले पार्यो
राधालाई साह्रै मख्ख बासुरीले पार्यो।
दोष दिन छोडिनन् बुढेसकालसम्म
सधैंभरि रुवाउने यो दुखीले पार्यो ।
छोडि गए पनि टाढा सात समुन्द्र पर
सम्झेकै रहेछ भन्ने बाडुल्किले पार्यो ।
राता राता गालामा मोती दाना जस्तो
मलाई मख्ख गालाको कोठीले पार्यो ।
हल्ला सुन्छु सहरदेखि गाउँघरसम्म
मायाको गाँठो दह्रो बहुरुपीले पार्यो ।
©गणेश प्रसाद पौडेल वहुरुपी
सिफारिस
व्यासका अध्येता न्यौपानेको अशून्यम् लोकार्पण
झापाको बिर्तामोडमा चैत्र १२ गते टुबोर्ग होलि हङ्गामा हुने
बागलुङ सेवा समाज र बलेवा समाज अमेरिकाको संयुक्त आयोजना, न्यूयोर्कमा चै...
कम्युनिष्टको आदेशले फसेका गृहमन्त्री लामिछाने संचार क्षेत्रको बिरोधले...